yolcu

İstanbul'da son saatler...belirsiz yaşanan birkaç ayın ardından dahada belirsizliğe gidilen bugün...otobüsün son durağında beni ne beklediğinin ve bundan sonrada hayatımda nelerin olacağının belirsizliği inanılmaz bir nötrlük veriyor beynime..sıfır düşünce,sıfır kaygı sadece biraz burukluk var hep bir acaba?sorusu içimde..sonrasında ''hayırlısı '' ile biten düşünceler...

Hayatın gerçekten ne zaman ne getireceği ve ne götüreceği hiç belli olmuyormuş.yaşadıkça,gördükçe,çektikçe hatta süründükçe anlaşılıyor bu.

Arkada bırakılanların arkada kalması mı üzer yoksa bırakılan haketmiş midir yada bırakılanın hiçbirşey söylememesi mi acıtır insanı?



yarım kalan,unutulmuş,söylenmemiş sözler var hala ve hala...

kendime çok üzülüyorum.

kabuslu gün...

Yine kötü bir anım ve yine blog aklıma geldi ..hayatımda ilk defa yaz okulundayım saçma sapan tek bir dersten.neyse ayrıntılara gerek yok..gece zaten geç yatan bendeniz sabaha karşı anlamdıramadığı korkunç bir rüyayla yataktan çığlık atarak uyanır ve rüyayla dışarda hissettiği ancak olmayan şeyler onu fena korkutur..güneşin doğmasını bekliyorum uyumak için o derece...saat 6.26 hava aydınlandı ama yeterli değil hala uyumak için...