28 Kasım 2012 Çarşamba

...



Son zamanlarda en çok dinlediğim ve gerçekten inanarak söylediğim şarkı...hala umudum var hadi bakalım!

özlemeyi unutmuş.

çarşamba bugün...2 hafta önceki çarşambadan beri evet böyle bundan sonra ben sakin olucam,kafama takmak yok herşey güzel olucak sıkmak yok,o arasın o bişeler yapmak istesin diye bekliyorum.hala bekliyorum..benim bişe yaptığım yok evde oturup iş arama sitelerinde takılmak,blog okumak,yazmak yada facebooka eblek gibi bakmak dışında.o ise sınavlarıyla baş etmeye çalışıyo ama eskiden de sınav vardı eskiden de şu vardı eskidende bu vardı bıdı bıdı bıdı bıdı bıdı...bence telefonda konuşmak yetiyor artık ona.yüzyüze görüşmese de özlemiyor falan...özlemeyi unutmuş olabilir mi?insan özlemeyi öğrenir yada unutur mu var mı böyle bişe acaba?eger varsa o unuttu buna eminim yani...yada kendime itiraf etmeliyim artık ve buna alışmalıyım ki tekrardan bi fenalık olursa diye...sevmiyo mu ki acaba?aşkın ömrü gerçekten 3 yıl mı?eger öyleyse çok aptalca bu gerçekten aptalca!

bok beyinli insan müsvettelerinin yükselişinin acınası durumu!

Höptirik yani.dün akşam saatlerinde yeni mezun ve istediğim gibi iş bulamayan,birçoğunu beğenmeyen benim istediğim aslında şu ama of işte yani ordanda henüz dönmediler modunda takılan ben bişey öğrendim.Saçna sapan kopyalarla o küçük beyinleriyle zar zor mezun olan ama anası babası gayet iyi yerlerde olan torpilli müsvettelerinin ne kadar güzel yerlere işe girdiğini ve ne kadar güzel PARA alcaklarını duyunca koltukta uyuma modundan biranda ahh be diyip midesine büyük bişe oturmuş moduna geçtim ancak yazıyorum çünkü o an içimden yazmak bile gelmedi o derece yani...

insanlar bok beyinli ama işleri yürüyo işte napıcaksın,bizde ancak böyle laf söyleyebiliriz kendi çapımızda neden?çünkü torpilimiz yok,neden?çünkü her talihsizlik benim başıma gelir..neden?çünkü gayet iyi niyetliyim ve hala da hayırlısı diyip kendimi avutuyorum.kocaman bir aferin gelsin bana yan masadan hadi bakalım.

7 Kasım 2012 Çarşamba

***

edebiyat konusunda köreldiğimi hissettim bu akşam..eskiden daha güzel yazardım bunu da eski yazdıklarımdan birtanesini bulmamla anladım..

tarih: 19 mayıs 2009 

çocuk olsak yeniden,saklanbaçta sobelendik diye üzülsek sadece...daha iyi saklanamadığımız için olsa keşkelerimiz..mahalledeki arkdaşlarımız sadece oyuna çağırmadığımız için küsse,kırılsa bir şekere yada bir oyuncak bebekle oynamaya izin gönlünü alabilse...kırgınıklarımızı bir ewcilik oyununda unutabilsek..biraz daha oyun oynamak için karnımızın acıkmadgı yalanını annemize söylememiz gibi ufak ve büyütülmücek kadar zararsız olsa söylediğimiz yalanlar....sewebilsek karşılık beklemeden,oyuncak bebeğimizi kaybetmekten korkar gibi korkarak....sewilsek annemizin,babamızın bizi sewdiği gibi mahalledeki en yakın arkadaşımızın karşılıksız we saf sewgisi gibi....hayat çabuk we boş geçmese...aslında gülerken,oynarken içten içe başka şeyler düşünmesek düşünmek zorunda kalmasak....hayatın engebelerine hep göğüs germek zorunda kalmasak,pes edebilsek...yada mola werebilsek istediğimiz zaman......yaptıgımız şeyler için daha dogrusu elimizde olmadan gelişen durumlar için kendimizi affettirsek,affetmeyi öğretebilsek...açıklamalarımızı anlasa en yakınımız....aslında hiçbişeyin göründüğü gibi olmadığını gösterebilsek yada o gücü bulabilsek kendimizde...aramıyoruz sormuyoruz diye unutuldugunu sanmasa uzaktaki ama aslında en yakınımızdakiler

6 Kasım 2012 Salı

öğrenilmiş mut(lu)suzluk...

insan mutlu olmayı yada olmamayı kendisi becerebiliyor bence..yapılan sürpriz yada yaşanan olaydan illaki mutlu olucaksın yada mutsuz olucaksın diye birşey yok kişiye bağlı bu anladım.

daha pozitif olmalı ve kafaya takmamayı artık yavaştan uygulamaya geçiriyorum sanırım..aman nazar değmessiiiinnn!

5 Kasım 2012 Pazartesi

herşey güzel olacak.

son yazım baya melankolik ve umutsuz olmuş ama berbat bi geceydi cidden...uzun bir kurban bayramı tatilinden sonra tekrar istanbuldayım.berbat gece yaşadığım üzüntü şimdilik geçti hallettik sayılır ama tam konuşulmadı herşey herzamanki gibi yarım kaldı söylenmedi falan...önümüzdeki günlerde hepsi çözümlenecek umudum var...
umut umut umudum var diye diye devam ediyorum bundan sonra da herşey güzel olacak inanıyorum herşey güzel olacak modunda devam edicem 40 kere söyleyince olur belki kimbilir;)


not:buarada 40lı rakamlar artık güzel geliyor sanki bana güzel biriyle güzel rakamlardayım inşallah daha güzel 50 60 70 şeklinde devam eder bu rakamlarda :)