Birşeyler yazmak istiyorum sabahlara kadar hiç durmadan,hiç yorulmadan,hiç bıkmadan...ama bir yandan başağrısı biryandan 2 lafı bir araya getirememe durumu mevcut şuan...
sıkıldım ama insanların beni anlamamasından.artık anlamasalarda olur modunda takılsamda insan gerçekten arada şöyle içini dökebileceği bir dost arıyormuş...bu yaşıma kadar gerçekten parmaklarımın sayısını geçmeyen dostlarım oldu,sağolsunlar ama şu son 2 yıldır bir uzaklaşma sözkonusu..hele ki bir tanesini kaybettiğime o kadar üzülüyorum ve kendime kızıyorum ki..uzaklarda çok uzaklarda öğretmen kendisi.acaba o da düşünüyor mudur beni?o da ah olsa da içimi döksem diyormudur ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder